ਪਵਿੱਤਰ ਬਚਨ ਜਿਉਂ ਦੇ ਤਿਉਂ ਪੂਰੇ ਹੋਏ -ਸਤਿਸੰਗੀਆਂ ਦੇ ਅਨੁਭਵ
ਪੂਜਨੀਕ ਬੇਪਰਵਾਹ ਸਾਈਂ ਸ਼ਾਹ ਮਸਤਾਨਾ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦਾ ਰਹਿਮੋ-ਕਰਮ
ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੇਸ ਰਾਜ ਇੰਸਾਂ ਪੁੱਤਰ ਸੱਚਖੰਡ ਵਾਸੀ ਪ੍ਰੇਮੀ ਲਛਮਣ ਦਾਸ ਜੀ ਨਿਵਾਸੀ ਸ਼ਾਹ ਸਤਿਨਾਮ ਜੀ ਨਗਰ ਸਰਸਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਜੀ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸੰਨ 1957 ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਸ਼੍ਰੀ ਲਛਮਣ ਦਾਸ ਜੀ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਚਾਚਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸ਼੍ਰੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਲਾਲ ਜੀ ਨੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪੂਜਨੀਕ ਬੇਪਰਵਾਹ ਮਸਤਾਨਾ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਚਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅਰਜ਼ ਕੀਤੀ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਮਲੋਟ ’ਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਕਿ ਮਲੋਟ ’ਚ ਸਾਡਾ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ,
ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸਰਸਾ ਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਇਸ ’ਤੇ ਪੂਜਨੀਕ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਜੀ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ ਕਿ ‘ਹਮ ਹੁਕਮ ਲੇਕਰ ਆਪਕੋ ਬਤਾਏਂਗੇ ਬੀਸ-ਪੱਚੀਸ ਦਿਨ ਮੇਂ ਬਤਾ ਦੇਂਗੇ’ ਵੀਹ ਪੱਚੀ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਅਤੇ ਚਾਚਾ ਜੀ ਨੇ ਫਿਰ ਉਕਤ ਅਨੁਸਾਰ ਅਰਜ਼ ਕੀਤੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਰਵ ਸਮਰੱਥ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕੀਤੀ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ’ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਵਿੱਤਰ ਡੰਗੋਰੀ ਨਾਲ ਲਕੀਰ ਲਗਾ ਕੇ ਫਰਮਾਇਆ ਕਿ ‘ਯਹਾਂ ਪਰ ਆਪਕੋ ਜਗ੍ਹਾ ਦੇ ਦੀ ਹੈ ਆਪ ਯਹਾਂ ਪਰ ਆ ਜਾਏਂ’ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਹੁਕਮ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਚਾਚਾ ਹਜ਼ਾਰਾ ਲਾਲ ਜੀ ਨੇ ਮਲੋਟ ’ਚ ਆਪਣਾ-ਆਪਣਾ ਘਰ-ਬਾਰ ਵੇਚ ਕੇ ਇੱਥੇ ਸਰਸਾ ਆਸ਼ਰਮ ’ਚ ਪੂਜਨੀਕ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਜੀ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ’ਚ ਆ ਗਏ ਅਤੇ ਪੂਜਨੀਕ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਜੀ ਨੇ ਖੁਦ ਕੋਲ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਕੇ ਉਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ’ਤੇ ਸਾਡਾ ਮਕਾਨ ਬਣਵਾ ਕੇ ਦਿੱਤਾ ਮਕਾਨ ਦੇ ਦੋ ਹਿੱਸਿਆਂ ’ਚ ਸਾਡੇ ਦੋਵੇਂ ਪਰਿਵਾਰ ਅਲੱਗ-ਅਲੱਗ ਰਹਿਣ ਲੱਗੇ ਪੂਜਨੀਕ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਸਾਈਂ ਜੀ ਨੇ ਦੋਵੇਂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ’ਤੇ ਆਪਣੀ ਦਇਆ-ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਬਚਨ ਫਰਮਾਇਆ, ‘‘ਪੁੱਟਰ! ਮਿਲ ਕਰ ਰਹਿਣਾ ਹੈ’’
ਮੇਰੇ ਦੋ ਚਾਚਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸ਼੍ਰੀ ਬਿਹਾਰੀ ਲਾਲ ਜੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸ਼੍ਰੀ ਸਰਦਾਰੀ ਲਾਲ ਜੀ ਮਲੋਟ ’ਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਉਹ ਅਕਸਰ ਸੇਵਾ ’ਤੇ ਅਤੇ ਸਤਿਸੰਗ ’ਚ ਸਰਸਾ ਦਰਬਾਰ ’ਚ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਤਿੰਨੋਂ ਕਾਲਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਜਾਣਨ ਵਾਲੇ (ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਦਰਸ਼ੀ) ਪੂਜਨੀਕ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ, ਇੱਕ ਦਿਨ ਅਚਾਨਕ ਕੋਈ ਅਜਿਹੀ ਗੱਲ ਚੱਲੀ ਸੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਅਤੇ ਤਿੰਨਾਂ ਚਾਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਬਚਨ ਫਰਮਾਇਆ, ‘‘ਪੁੁੱਟਰ! ਆਪ ਚਾਰੋਂ ਭਾਈ ਯਹੀ ਚੋਲਾ ਛੋੜੋਂਗੇ ਔਰ ਆਪਕੀ ਕਬਰੇਂ ਯਹੀਂ ਬਨੇਂਗੀ’’
ਸਮਾਂ ਲੰਘਿਆਂ, ਸੰਨ 1990 ’ਚ ਮੇਰੇ ਚਾਚਾ ਬਿਹਾਰੀ ਲਾਲ ਜੀ ਪੂਜਨੀਕ ਪਰਮ ਪਿਤਾ ਸ਼ਾਹ ਸਤਿਨਾਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਅਤੇ ਪੂਜਨੀਕ ਮੌਜੂਦਾ ਗੁਰੂ ਹਜ਼ੂਰ ਪਿਤਾ ਸੰਤ ਡਾ. ਗੁਰਮੀਤ ਰਾਮ ਰਹੀਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਇੰਸਾਂ ਦੋਵੇਂ ਪਵਿੱਤਰ ਬਾਡੀਆਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ’ਚ ਇੱਥੇ ਸਰਸਾ ਆ ਗਏ ਸਨ ਸਮਾਂ ਆਉਣ ’ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਬਚਨਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਥੇ ਹੀ ਆਪਣਾ ਚੋਲਾ ਛੱਡਿਆ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅੰਤਿਮ ਸਸਕਾਰ ਹੋਇਆ ਪਰ ਮੇਰੇ ਚਾਚਾ ਸਰਦਾਰੀ ਲਾਲ ਜੀ ਉਦੋਂ ਮਲੋਟ ’ਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਜਦਕਿ ਹੁਣ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਮਲੋਟ ’ਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵੀ ਚੋਲਾ ਛੱਡਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਇਆ ਤਾਂ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਬਣਿਆ ਉਨ੍ਹੀਂ ਦਿਨੀਂ ਉਹ (ਮੇਰੇ ਚਾਚਾ ਸਰਦਾਰੀ ਲਾਲ ਜੀ) ਦੋਵੇਂ ਪਵਿੱਤਰ ਬਾਡੀਆਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਪੂਜਨੀਕ ਪਰਮ ਪਿਤਾ ਜੀ ਅਤੇ ਹਜ਼ੂਰ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸਰਸਾ ਦਰਬਾਰ ’ਚ ਆਏ ਹੋਏ ਸਨ ਬਿਮਾਰੀ ਕਾਰਨ ਉਹ ਇੱਥੇ ਸਰਸਾ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਏ
ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਾਂ ਆਉਣ ’ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੀ ਪਵਿੱਤਰ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਬਚਨਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਇੱਥੇ ਸਰਸਾ ’ਚ ਹੀ ਚੋਲਾ ਛੱਡਿਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵੀ ਦਾਹ ਸਸਕਾਰ ਇੱਥੇ ਸਰਸਾ ’ਚ ਹੀ ਹੋਇਆ ਦੇਖੋ, ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਗੱਲ ਕਿ ਹਾਲਾਂਕਿ ਚਾਚਾ ਸਰਦਾਰੀ ਲਾਲ ਜੀ ਪਰਿਵਾਰ ਸਹਿਤ ਉਸ ਵੇਲੇ ਮਲੋਟ ’ਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਜਦਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਕਿ ਪਰਿਵਾਰ ਹੁਣ ਵੀ ਉੱਥੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪੂਰੇ ਦੇ ਬਚਨ ਪੂਰੇ ਹੋਣੇ ਹੀ ਹੋਣੇ ਸਨ ਕਿ ‘ਪੁੱਟਰ, ਚਾਰੋਂ ਭਾਈ ਯਹੀ ਪਰ ਚੋਲਾ ਛੋਡੋਗੇ ਔਰ ਯਹੀ ਪਰ ਆਪਕੀ ਕਬਰੇਂ ਬਨੇਂਗੀ,’ ਬਹਾਨਾ ਕੋਈ ਵੀ ਬਣਿਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੀ ਮਲੋਟ ਤੋਂ ਆ ਕੇ ਚੋਲਾ ਇੱਥੇ ਹੀ ਛੱਡਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਦਾਹ ਸਸਕਾਰ ਵੀ ਇੱਥੇ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਭੂਮੀ ’ਚ ਗੱਲ ਹੈ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਬਚਨਾਂ ਦੀ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਰਮਪਿਤਾ, ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਦਾ ਪ੍ਰਤੱਖ ਸਵਰੂਪ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ ਅਚਾਨਕ ਬੋਲਿਆ ਬਚਨ ਵੀ ਜਿਉਂ ਦਾ ਤਿਉਂ ਪੂਰਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਗੱਲ ਯਾਨੀ ਉਹ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਬਚਨ ਹਾਲਾਂਕਿ 1957-58 ਦੇ ਹਨ ਪਰ ਪੂਰੇ ਕਦੋਂ ਹੋਏ, ਸੰਨ 1990 ’ਚ ਜਦੋਂ ਪੂਜਨੀਕ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਜੋਤ ਦੀਆਂ ਦੋਵੇਂ ਪਵਿੱਤਰ ਬਾਡੀਆਂ ਮੌਜੂਦ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਵਨ ਦਰਸ਼ਨ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੂਜਨੀਕ ਬੇਪਰਵਾਹ ਜੀ ਦੇ ਬਚਨਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਬਿਲਕੁਲ ਜਿਉਂ ਦਾ ਤਿਉਂ ਹੀ ਹੋਇਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਾਰੋਂ ਭਰਾਵਾਂ ਨੇ ਪੂਜਨੀਕ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਬਚਨਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਆਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਇੱਥੇ ਸਰਸਾ ’ਚ ਹੀ ਚੋਲਾ ਛੱਡਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਦਾ ਦਾਹ ਸਸਕਾਰ ਵੀ ਇੱਥੇ ਸਰਸਾ ’ਚ ਹੀ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੂਜਨੀਕ ਬੇਪਰਵਾਹ ਜੀ ਦੇ ਬਚਨ ਜਿਉਂ ਦੇ ਤਿਉਂ ਪੂਰੇ ਹੋਏ
ਰੂਹਾਨੀ ਸੱਚੇ ਰਹਿਬਰ ਪੂਜਨੀਕ ਹਜ਼ੂਰ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਚਰਨਾਂ ’ਚ ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਇੰਝ ਹੀ ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਗਾਏ ਰੱਖਣਾ ਜੀ ਅਤੇ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਤੱਕ ਇੱਕ ਛਿਣ-ਪਲ ਲਈ ਵੀ ਕਦੇ ਦੂਰ ਨਾ ਕਰਨਾ ਜੀ
